Το blogg είναι εντελώς ερασιτεχνικό και δεν αντέχει κριτική! Όλα τα κείμενα είναι αναδημοσιεύσεις και το μόνο που προσπαθώ είναι να αναφέρονται τουλάχιστον οι πηγές.Το περιεχόμενο αναφέρεται προπάντων σε εκπαιδευτικά θέματα, λόγω επαγγέλματος και βέβαια ως Ηπειρώτης της.....διασποράς δεν ξεχνώ και το Βουργαρέλι, τον τόπο που γεννήθηκα και μεγάλωσα. Ας μην ξεχνάμε όλοι μας ότι πατρίδα είναι οι αναμνήσεις της παιδικής ηλικίας.
Παρασκευή 18 Νοεμβρίου 2011
Σάββατο 4 Ιουνίου 2011
ΧΩΡΙΣ ΤΙΤΛΟ ΑΛΛΑ ΜΕ ΣΧΟΛΙΑ
ΤΟ ΖΑΛΟΓΓΟΝ ΩΣ ΑΙΩΝΙΟΝ ΣΥΜΒΟΛΟΝ ΤΩΝ ΥΨΗΛΟΤΕΡΩΝ ΙΔΕΩΔΩΝ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ
Η ζωή του ανθρώπου δεν έχει αξίαν, εάν δεν εμπνέεται από υψηλούς σκοπούς και μεγάλα ιδανικά, την πραγμάτωσιν των οποίων πρέπει ούτος να επιδιώκει διά βίου. Η θρησκεία και η πατρίς, η τιμή και η ελευθερία, η φιλοπατρία και η εθελοθυσία είναι ορισμένα από τα ιδανικά, τα οποία είναι συμφυή με τον βίον του ανθρώπου. Η Ελλάς από παναρχαίων χρόνων ηγωνίζετο και αγωνίζεται διά την διαφύλαξιν και περιφρούρησιν των ιδανικών αυτών. Άπαντες οι πόλεμοι αυτής από των περσικών έως και του θαύματος του 1940 απέβλεπον αποκλειστικώς και μόνον εις την προάσπισιν της εθνικής ελευθερίας και των ιδεωδών της φυλής μας. Ολόκληρος η Ελλάς δεν είναι ειμή το θυσιαστήριον υπέρ του πρωτίστου αγαθού εις τον άνθρωπον της ελευθερίας. Το ολοκαύτωμα του Αρκαδίου και του Μεσολογγίου αποτελούν αντιπροσωπευτικά παραδείγματα της εθελοθυσίας του Έλληνος, διά να μη παραδώσει «ζωντανήν» την ελευθερίαν του, η οποία εις αυτόν περισσότερον από κάθε άλλον λαόν κατέστη πραγματικόν βίωμά του. Αλλ’ όμως η ομαδική αυτοθυσία των ηρωίδων της ελευθερίας εις το ένδοξον Ζάλογγον δεν δύναται να συγκριθή, ως προς το μεγαλείον, με ουδεμίαν προτέραν ή επομένην τοιαύτην. Διότι το Σούλι, ομού μετά της Μάνης και των Σφακίων απετέλει προπύργιον της ελευθερίας, η οποία επέπρωτο να εκθρoνισθή και εξ αυτού του Σουλίου και αι Σουλιώτισσαι εις την δύσκολον εκείνην στιγμήν της εκλογής μεταξύ του αισχρού βίου ή του εντίμου θανάτου, έλαβον την γενναίαν απόφασιν να κρημνισθούν εις τον ιερόν εκείνον γεωγραφικόν χώρον, διά να συμβολίζη ούτος τάφον των ηρωίδων υπέρ της ελευθερίας.
Τω όντι οι Σουλιώται, λαός φιλελεύθερος και ειρηνικός, δεν δύνανται να βαστάσουν εις τους ώμους των τον ζυγόν της Τουρκικής δουλείας, η οποία εσήμαινε την στέρησιν όλων των αγαθών του ανθρώπου. Εξ άλλου ο Έλλην αγαπά την πατρίδα ου, όσον πτωχή και αν είναι αυτή, θέλει την τιμήν του και δεν δύναται ουδ’ επί στιγμήν να υπομείνη τα δεσμά της δουλείας. Διότι η δουλεία καταδικάζει, ως είναι φυσικόν, το έθνος εις πνευματικόν, ηθικόν και θρησκευτικον μαρασμόν και εις στέρησιν των προϋποθέσεων εκείνων, αι οποίαι θα συνέβαλον εις την ανάπτυξιν όλων εν γένει των παραγωγικών τομέων του κράτους. Εν αντιθέσει, ο ωμός τύραννος απαγορεύει την ελευθέραν εκτέλεσιν των θρησκευτικών καθηκόντων του Έλληνος, μειώνει αυτόν ηθικώς, διότι δεν σέβεται την ζωήν, την τιμήν και την περιουσίαν του.Δι’ αυτό ο άρτος της δουλείας,όσον επαρκής και αν είναι ούτος, δεν ικανοποιεί τον άνθρωπον, ο οποίος προτιμά να ζει ελεύθερος, έστω και αν πλήττεται υπό παντός είδους στερήσεις. Διότι η ελευθερία εγγυάται την ασφάλειαν της ζωής, της τιμής και της περιουσίας, την λαϊκήν παιδείαν, την επιβολήντου δικαίου και την πρόοδον εις όλους τους τομείςτης ανθρωπίνης δραστηριότητος.
Εξ άλλου η ελευθερία του Έλληνος είναι συμφυής με την ευψυχίαν του και ως εκ τούτου η στέρησις της ελευθερίας του συνεπάγεται την τελείαν απόπνιξιν του ψυχισμού και της ευψυχίας του Έλληνος. Επιπροσθέτως η εθνική υπερηφάνεια και η φιλοτιμία χαράσσουν την οδόν του καθήκοντος εις κρισίμους περιστάσεις, ως εν προκειμένω εις το ένδοξον Ζάλογγον. Εις την καρδίαν των υπερόχων αυτών γυναικών «βράζει αίμα καθαρώς Ελληνικόν». Το Σούλι, ως ελέχθη και προηγουμένως, αποτελεί προπύργιον της ελευθερίας, αλλά είναι πεπρωμένον να υποταχθή μόνον αυτό, ενώ αι Σουλιώτισσαι, περιφρονήσασες την ζωήν, επροτίμησαν τον θάνατον από την ατίμωσιν. Η θυσία του Ζαλόγγου συγκινεί ολόκληρον τον πεπολιτισμένον κόσμον και αποτελεί εις την νεωτέραν ιστορίαν λαμπρόν παράδειγμα αυτοθυσίας και αυταπαρνήσεως προς την πατρίδα και δεικνύει ότι αν η ζωή είναι το πρώτον αγαθόν εις τον άνθρωπον δεν είναι όμως και το ύψιστον.
Περαίνοντες, δυνάμεθα αδιστάκτως να είπωμεν, ότι η ομαδική αυτοθυσία του Ζαλόγγου θα παραμένη εις τους αιώνας βαθέως χαραγμένη εις την συνείδησιν των Ελλήνων, ίνα ακολουθούν και ούτοι, εις παρομοίας περιστάσεις την οδόν των πεπρωμένων της φυλής των.
Ιωάννης Μπράτης του Φωτίου
Συν/χος Διδάσκαλος
Δεν είναι απαραίτητο ούτε να συμφωνούμε ούτε να διαφωνούμε με το φιλοσοφικό στοχασμό του αρθρογράφου! Αναδημοσιεύω αυτό το κείμενο με το σχόλιο ότι κάποτε τα παιδιά "μάθαιναν γράμματα" στα Σχολεία.Ένα από αυτά τα παιδιά είναι και ο συντοπίτης μου συνταξιούχος δάσκαλος που υπογράφει το παραπάνω άρθρο.
ΣΕΜΙΝΑΡΙΟ ΤΟΥ Κ.Π.Ε. ΑΡΑΧΘΟΥ
Επιμορφωτικό σεμινάριο για τον Οικοτουρισμό και το Περιβάλλον στο Βουργαρέλι.
Εκτός των τειχών και με μεγάλη επιτυχία υλοποιήθηκε το τριήμερο επιμορφωτικό Σεμινάριο από το Κέντρο Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης Αράχθου Άρτας στις 27, 28 και 29 Μαΐου. Σε απόσταση 75 χιλιομέτρων από τις εγκαταστάσεις του ΚΠΕ Αράχθου για πρώτη φορά πραγματοποιήθηκε στο Ιστορικό Βουργαρέλι Άρτας Σεμινάριο με θέμα: «Οικοτουρισμός και Περιβάλλον» για εκπαιδευτικούς και όχι μόνο. Οι εργασίες του Σεμιναρίου έγιναν στο αμφιθέατρο του Δημαρχείου Κεντρικών Τζουμέρκων, στο Βουργαρέλι». Το Σεμινάριο παρακολούθησαν εκπαιδευτικοί από τις δέκα Διευθύνσεις των Νομών εμβέλειας καθώς και ένας ικανός αριθμός μη εκπαιδευτικών. Αξίζει να σημειωθεί ότι στην εμβέλεια του ΚΠΕ Αράχθου ανήκουν δέκα Νομοί. Σε ανακοίνωση του ΚΠΕ αναφέρονται: «Την έναρξη του Σεμιναρίου κήρυξε ο Υπεύθυνος του Κέντρου Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης Αράχθου Άρτας κ. Ιωάννης Πλούμπης ο οποίος αφού καλωσόρισε τους παρευρισκομένους αναφέρθηκε στη λειτουργία Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης Αράχθου Άρτας, τη δράση και την Ιστορία του Κέντρου. Χαιρετισμό απηύθυνε ο Δήμαρχος Κεντρικών Τζουμέρκων κ. Μαρίνος Γαρνέλης.
Ακολούθησαν οι εισηγήσεις του κ. Παπαγεωργίου Δημήτρη, Εκπαιδευτικού Τ.Ε. 16, Υπεύθυνου υπαίθριων δραστηριοτήτων, Trekking Hellas Ηπείρου με θέμα «ΒΙΩ.ΜΑ. Βιωματική Μάθηση, μέσω των ήπιων μορφών τουρισμού» και της κ. Οικονόμου Αλεξάνδρας, Μηχανικού Μεταλλείων-Μεταλλουργού Ε.Μ.Π., Msc Περιβάλλον και Ανάπτυξη των ορεινών Περιοχών με θέμα: «Καινοτομικές επιχειρηματικές δραστηριότητες στην περιοχή των Τζουμέρκων» και έγινε διάλειμμα. Στη συνέχεια έγινε εικονική παρουσίαση και περιήγηση στην περιοχή των Τζουμέρκων από τον Ιωάννη Πλούμπη Υπεύθυνο του ΚΠΕ Αράχθου Άρτας. Οι εισηγήσεις της ημέρας έκλεισαν με συζήτηση και προβληματισμούς και ακολούθησε δείπνο υποδοχής.
Το πρωινό της επόμενης ημέρας ήταν αφιερωμένο σε εργασίες πεδίου. Ο καιρός ήταν με το μέρος μας. Η συνάντηση έγινε νωρίς το πρωί στην πλατεία του χωριού και έγινε χωρισμός σε ομάδες εργασίας. Στη συνέχεια αφού έγινε το παιχνίδι αλληλογνωριμίας με μισθωμένο λεωφορείο επισκεφτήκαμε την Κόκκινη Εκκλησιά και την Πινακοθήκη του Κώστα Μπαλάφα που στεγάζεται στο πρώην Δημοτικό Σχολείο του Παλαιοχωρίου Βουργαρελίου. Επόμενος προορισμός ήταν η γραφική Κυψέλη.
Αφού έγινε πεζοπορία μιας ώρας περίπου από τις μαθητικές κατασκηνώσεις μέχρι τη Βρύση του Καπετάν- Κουτελίδα δόθηκε η ευκαιρία στους επιμορφούμενους να πληροφορηθούν για την τοπωνυμία Τουρκόμνημα, της Δρακότρυπας και φυσικά της Βρύσης του Καπετάν-Κουτελίδα. Επόμενος προορισμός ο νερόμυλος και η νεροτριβή στο χώρο του Αγίου Παντελεήμονα Κυψέλης. Στη συνέχεια μεταβήκαμε οδικώς μέσα από ένα γραφικό μονοπάτι στην πλατεία του χωριού για να μας δοθεί η ευκαιρία να επισκεφτούμε το λαογραφικό Μουσείο του Κώστα Καραλή. Τελευταία δραστηριότητα για το πρωινό της μέρας αυτής ήταν το παραδοσιακό ζύμωμα στη πλατεία του χωριού στο οποίο έλαβαν μέρος και πολλές από τις επιμορφούμενες γυναίκες και ακολούθησε το ψήσιμο για να μπορέσουμε μετά από λίγη ώρα να γευτούμε το παραδοσιακό ζεστό ψωμί.
Το απόγευμα της ίδιας ημέρας συνεχίστηκε με την εισήγηση του κ. Σολάκη Κων/νου, Εργαστηριακού Συνεργάτη στο Τ.Ε.Ι. Ηπείρου στο τμήμα Τουριστικών Επιχειρήσεων με θέμα: «Περιβαλλοντικές Επιπτώσεις της Τουριστικής Ανάπτυξης- Πρόταση ενός μοντέλου αντιμετώπισής τους» και του κ. Γκιώκα Γεωργίου, Προϊστάμενου της Δ/νσης Τουρισμού Ηπείρου με θέμα «Ήπιες μορφές τουρισμού και αειφόρος ανάπτυξη». Τελευταίος εισηγητής της ημέρας ο κ. Ιωάννης Πλούμπης, Υπεύθυνος στο Κέντρο Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης Αράχθου Άρτας με θέμα: «Οικοτουρισμός και Αξιοβίωτη Ανάπτυξη».
Οι εισηγήσεις και αυτής της ημέρας έκλεισαν με συζήτηση και ακολούθησε δείπνο.
Το πρωί της επόμενης ημέρας αφού έγινε συνάντηση στη πλατεία του Βουργαρελίου ακολούθησε ένα μικρό οδοιπορικό στο Ιστορικό Βουργαρέλι. Μεταξύ των άλλων έγινε επίσκεψη στη μονή Αγίου Γεωργίου όπου στις 24 Ιουλίου 1821 οι οπλαρχηγοί κήρυξαν την επανάσταση στη περιοχή της Άρτας, στις μαθητικές κατασκηνώσεις και στο τοξωτό πέτρινο γεφύρι, το «νεραϊδογέφυρο». Στη συνέχεια, και στο χώρο του αμφιθεάτρου του Δημαρχείου οι επιμορφούμενοι συμπλήρωσαν τα φύλλα αξιολόγησης του Σεμιναρίου και παρέλαβαν τις Βεβαιώσεις παρακολούθησης. Ακολούθησε αποχαιρετιστήριο γεύμα σε παραδοσιακή ταβέρνα.
Αξίζει να σημειωθεί ότι οι επιμορφούμενοι εκπαιδευτικοί, και όχι μόνο, αποκόμισαν τις καλύτερες εντυπώσεις τόσο για το Σεμινάριο όσο και για την φιλοξενία απ’ την ομάδα του ΚΠΕ. Αυτό είναι εμφανές τόσο από τα θετικά σχόλια που εξέφρασαν στην αξιολόγηση του Σεμιναρίου όσο και από την επιθυμία να επισκεφτούν ξανά την περιοχή μας και μας παρότρυναν να συνεχίσουμε την αξιόλογη προσπάθεια που κάνουμε. Αυτό μας δίνει δύναμη και να είναι σίγουρη η τοπική κοινωνία ότι θα κάνουμε το καλύτερο που μπορούμε».
Πηγή:www.arta.gr
Κυριακή 3 Απριλίου 2011
Σάββατο 2 Απριλίου 2011
Ο,ΤΙ ΠΕΙ Ο ΦΙΛΟΣ ΜΟΥ
Στίχοι: Αλκαίος Άλκης Μουσική: Μαυρουδής Νότης
Χαράζει η μέρα και η πόλη έχει ρεπό
στη γειτονιά μας καπνίζει ένα φουγάρο
κι εγώ σε ζητάω σαν πρωινό τσιγάρο
και σαν καφέ πικρό και σαν καφέ πικρό
Άδειοι οι δρόμοι δε φάνηκε ψυχή
και το φεγγάρι μόλις χάθηκε στη Δύση
και γω σε γυρεύω σαν μοιραία λύση
και σαν Ανατολή και σαν Ανατολή
Βγήκε ο ήλιος το ράδιο διαπασών
μ' ένα χασάπικο που κλαίει για κάποιον Τάσο
κι εγώ σε ποντάρω κι ύστερα πάω πάσο
σ' ένα καρέ τυφλών σ' ένα καρέ τυφλών
Πέμπτη 31 Μαρτίου 2011
Τετάρτη 30 Μαρτίου 2011
ΓΛΩΣΣΟΛΟΓΙΚΑ
Τετάρτη, 30 Μαρτίου 2011
Τι σημαίνουν οι λέξεις: Τσολιάς, Φέσι, Καριοφίλι...
Γράφει ο Γιώργος Δαμιανός
Τσολιάς, ο κουρελής: Ετοιμαζόμαστε για την Εθνική Γιορτή και καλό είναι να φρεσκάρουμε στη μνήμη μας ορισμένες λέξεις των ημερών που έχουν συνδυαστεί με τον πολιτισμό των Ελλήνων, αλλά δεν είναι ελληνικές. Μια απ αυτές είναι και η τουρκική λέξη Τσολιάς. Προέρχεται από το τουρκικό çul (< αραβικό cull) και σημαίνει το “κουρέλι”, “το παλιόρουχο”. Κατά το λεξικό του Μπαμπινιώτη: “φαίνεται ότι η λέξη είχε αποδοθεί μειωτικά στους κλέφτες και τους αρματολούς (από τους Τούρκους) επειδή η φουστανέλα ήταν ραμμένη από πολλά μικρά κομμάτια υφάσματος). Η λέξη τσολιάς είναι ομόρριζη με τη λέξη τσόλι και τσούλι. Στα 24γράμματα θα διαβάσετε και την ιστορία της λέξης ο εύζωνος.
Φέσι, το εκ Μαρόκου: Αντίθετα με ότι πιστεύουν οι περισσότεροι το Φέσι δεν είναι...
τουρκικής προέλευσης. Η προέλευση του είναι από την πόλη Φες (εξ ου και το όνομα) ή Φεζ (αραβ. فاس Fās, γαλλ. Fès) του Μαρόκου. Μέχρι το 19ο αιώνα, η πόλη Φες ήταν η μοναδική πηγή για τα παραδοσιακά καπέλα με το ιδιαίτερο κόκκινο χρώμα. Στην Τουρκία η χρήση του φεσιού απαγορεύτηκε το 1925. Ο ίδιος, ο Ατατούρκ, χαρακτήρισε το φέσι ως "παρακμιακό" και το κατήγγειλε ως "κάλυμμα της κεφαλής των Ελλήνων".
Το Ιταλικό Καριοφίλι: Η λέξη καριοφίλι, αντίθετα, είναι Ιταλική. Στις αρχές του 1800 τα “Καλάσνικοφ” της εποχής ήταν τα φημισμένα όπλα της Ιταλικής εταιρείας “Carlo e Figli” (: Κάρλο και υιοί). Αυτό το “Carlo e Figli”> “Κάρλο ε φίλιι”, οι Έλληνες το πρόφεραν ως καριοφίλι και έτσι και έμεινε στο ελληνικό λεξιλόγιο και υμνήθηκε από τη Δημοτική και τη Λόγια ποίηση.
Πηγή: PRESS-GR.blogspot.com
Τι σημαίνουν οι λέξεις: Τσολιάς, Φέσι, Καριοφίλι...
Γράφει ο Γιώργος Δαμιανός
Τσολιάς, ο κουρελής: Ετοιμαζόμαστε για την Εθνική Γιορτή και καλό είναι να φρεσκάρουμε στη μνήμη μας ορισμένες λέξεις των ημερών που έχουν συνδυαστεί με τον πολιτισμό των Ελλήνων, αλλά δεν είναι ελληνικές. Μια απ αυτές είναι και η τουρκική λέξη Τσολιάς. Προέρχεται από το τουρκικό çul (< αραβικό cull) και σημαίνει το “κουρέλι”, “το παλιόρουχο”. Κατά το λεξικό του Μπαμπινιώτη: “φαίνεται ότι η λέξη είχε αποδοθεί μειωτικά στους κλέφτες και τους αρματολούς (από τους Τούρκους) επειδή η φουστανέλα ήταν ραμμένη από πολλά μικρά κομμάτια υφάσματος). Η λέξη τσολιάς είναι ομόρριζη με τη λέξη τσόλι και τσούλι. Στα 24γράμματα θα διαβάσετε και την ιστορία της λέξης ο εύζωνος.
Φέσι, το εκ Μαρόκου: Αντίθετα με ότι πιστεύουν οι περισσότεροι το Φέσι δεν είναι...
τουρκικής προέλευσης. Η προέλευση του είναι από την πόλη Φες (εξ ου και το όνομα) ή Φεζ (αραβ. فاس Fās, γαλλ. Fès) του Μαρόκου. Μέχρι το 19ο αιώνα, η πόλη Φες ήταν η μοναδική πηγή για τα παραδοσιακά καπέλα με το ιδιαίτερο κόκκινο χρώμα. Στην Τουρκία η χρήση του φεσιού απαγορεύτηκε το 1925. Ο ίδιος, ο Ατατούρκ, χαρακτήρισε το φέσι ως "παρακμιακό" και το κατήγγειλε ως "κάλυμμα της κεφαλής των Ελλήνων".
Το Ιταλικό Καριοφίλι: Η λέξη καριοφίλι, αντίθετα, είναι Ιταλική. Στις αρχές του 1800 τα “Καλάσνικοφ” της εποχής ήταν τα φημισμένα όπλα της Ιταλικής εταιρείας “Carlo e Figli” (: Κάρλο και υιοί). Αυτό το “Carlo e Figli”> “Κάρλο ε φίλιι”, οι Έλληνες το πρόφεραν ως καριοφίλι και έτσι και έμεινε στο ελληνικό λεξιλόγιο και υμνήθηκε από τη Δημοτική και τη Λόγια ποίηση.
Πηγή: PRESS-GR.blogspot.com
Τρίτη 29 Μαρτίου 2011
Κυριακή 27 Μαρτίου 2011
Παρασκευή 25 Μαρτίου 2011
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)