ΜΙΘΡΙΔΑΤΙΣΜΟΣ

Κάποτε ήταν ένας βασιλέας στην Aνατολή :
Εκεί, που βασιλείς μαζί γιορτάζουνε πολλοί
Παίρνουν την δόση τους πριν το σκεφτούν λεπτό
Με δηλητηριασμένο κρέας και πιοτό.
Mάζεψε εκείνος όλο τούτο τον χυμό
Από της γής τον ατελείωτο ιό,
Πρώτα λιγάκι, ύστερα πιότερο, έπειτα κι'άλλο
εγεύτηκε σιγα σιγα τ'απόθεμα της το μεγάλο.
Kαι από της εμπειρίας της απλής ειν' οιονεί
από ευτυχία χορτάτος που δεν ασθενεί.
Αρσενικό του βάλανε στο κρέας του, με αγωνία
κι' εμβρόντητοι τον κοίταγαν να τρώει με μανία,
Στρυχνίνη του 'χυσαν μεσ' στο ποτήρι το γεμάτο
κι' εκπληκτοι τον έβλεπαν να λέει άσπρο πάτο'
Λευκό σαν το χιτώνιο τους, το πρόσωπό τους
σαν να δοκίμασαν αυτοί το δηλητήριό τους.
Λέω μιάν ιστορία σε σας λοιπόν, από καιρό οικεία
ο Μιθριδάτης εν τέλει πέθανε απ' άλλη αιτία.