Το Πείραμα της Φιλαδέλφειας: Σχέδιο αορατότητας, ταξίδι στον χρόνο ή συνωμοσία;
Είναι γεγονός πως οι μεγαλύτερες ανακαλύψεις και εφευρέσεις του 20ου αιώνα δεν ήταν παρά
«υποπροϊόντα» των πολέμων (κυρίως του Β’ Παγκοσμίου). Πιθανότατα, αν δεν υπήρχε ο εξοντωτικός ανταγωνισμός των δύο εκάστοτε αντίπαλων παρατάξεων για περισσότερο
αποτελεσματικές στρατιωτικές τεχνολογίες, πολλά απ’ όσα θεωρούμε δεδομένα δεν θα υπήρχαν.
Γράφει ο Χάρης Αποστολόπουλος
Έτσι προέκυψε και το περίφημο, πολυσυζητημένο και ιδιαιτέρως μυστηριώδες, Πείραμα της Φιλαδέλφειας.
Τον Οκτώβρη του 1943 λοιπόν, εν μέσω του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, το Πολεμικό Ναυτικό των ΗΠΑ, εφαρμόζοντας τις θεωρητικές αρχές του Αϊνστάιν, φέρεται να εξαφάνισε ένα ολόκληρο πλοίο με το πλήρωμά του στη Φιλαδέλφεια και το επανέφερε στη θέση του μέσα σε λίγα λεπτά της ώρας. Πρόκειται για το περίφημο «Πείραμα της Φιλαδέλφειας», ή αλλιώς «Rainbow Project» που για αρκετούς δεν έγινε ποτέ και το όλο αφήγημα αποτελεί αστικό μύθο, για άλλους αποτελεί το υπέρτατο σχέδιο αορατότητας ενώ κάποιοι θεωρούν πως ήταν το πρώτο ταξίδι στο χρόνο!
Το «Πείραμα της Φιλαδέλφειας» -σε συνδυασμό με την εμπλοκή του Άλμπερτ Αϊνστάιν και πιθανότατα και του Νίκολα Τέσλα – αποτελεί ένα από τα μεγαλύτερα μυστήρια του κόσμου, που ποτέ κανείς μέχρι τώρα δεν κατάφερε να εξηγήσει επαρκώς, αλλά ούτε και να αμφισβητήσει με δυνατά επιχειρήματα. Για το λόγο αυτό το EThe Magazine του EleftherosTypos.gr, αποφάσισε να «ρίξει φως» στην υπόθεση αυτή, εξηγώντας όσο καλύτερα γίνεται ένα από τα μεγαλύτερα μυστήρια του κόσμου.
To χρονικό
Γύρω στις 28 Οκτωβρίου του 1943, το αντιτορπιλλικό «US Eldridge» με το πλήρωμά του εξαφανίστηκε με τη χρήση ηλεκτρομαγνητικών πεδίων από τη ναυτική βάση της Φιλαδέλφειας και εμφανίστηκε στη ναυτική βάση του Νόρφολκ της Βιρτζίνια, 350 χιλιόμετρα μακριά από τη βάση του. Αμέσως μετά επανήλθε με τον ίδιο αόρατο τρόπο στη Φιλαδέλφεια. Και όλα αυτά, μέσα σε λίγα μόνο λεπτά της ώρας, όταν ο κανονικός πλους από τη Φιλαδέλφεια στη Βιρτζίνια και τούμπαλιν θα απαιτούσε τουλάχιστον 24 ώρες.
Το ηλεκτρομαγνητικό πεδίο επεκτάθηκε σε μία απόσταση εκατό μέτρων από κάθε άκρη του πλοίου. Είχε περίπου το σχήμα σφαίρας γύρω από το αντιτορπιλλικό. Ο καθένας από τους ναύτες και τους αξιωματικούς που ήταν πάνω στο πλοίο έπαψε να βλέπει τον εαυτό του και τους συντρόφους του, ενώ όποιος βρισκόταν έξω από τη σφαίρα του μαγνητικού πεδίου δεν μπορούσε να δει τίποτα άλλο από το γενικό σχήμα του πλοίου σαν σε πυκνή ομίχλη.
Κατά τη δεύτερη φάση, εξαφανίστηκε ολόκληρο και επανεμφανίστηκε 18 λεπτά αργότερα στη Βιρτζίνια, με το πλήρωμά του να βρίσκεται σε τραγική κατάσταση: άνθρωποι βρίσκονταν «χτισμένοι» στους τοίχους, κάποιοι άλλοι δε μπορούσαν ούτε να μιλήσουν, ορισμένοι έχασαν τα λογικά τους, ενώ δηλώθηκαν και απώλειες, καθώς μέλη του πληρώματος εξαφανίστηκαν κατά την «μεταφορά».
Παρότι κανείς ποτέ δε μπόρεσε να εξηγήσει το που βρισκόταν το πλοίο κατά τη διάρκεια της εξαφάνισής του, ο Αλ Μπιέλεκ, ο οποίος -όπως υποστήριζε- ήταν ένας από τους δύο ναύτες του Πολεμικού Ναυτικού που έθεσαν σε λειτουργία τα μηχανήματα στο δωματίου ελέγχου του πλοίου, δήλωσε πως το US Eldridge ταξίδεψε 40 χρόνια μπροστά στο χρόνο, δηλαδή στο 1983 και βρέθηκε στις υπόγειες εγκαταστάσεις του προγράμματος «Μόντοκ» στο Λονγκ Άιλαντ.
Ο στόχος
Το αρχικό σχέδιο ήταν η δημιουργία ενός ισχυρού ηλεκτρομαγνητικού πεδίου γύρω από το πλοίο, το οποίο θα εμπόδιζε τις τορπίλες του εχθρού να το αγγίξουν και –γιατί όχι- να τις «σπρώξει» πίσω εκεί από όπου εκτοξεύτηκαν.
Με τον ίδιο ακριβώς τρόπο, οι αμερικανικές δυνάμεις σκέφτηκαν να χρησιμοποιήσουν το ίδιο πεδίο ώστε να «εξαφανίσουν» οπτικά το πλοίο κάνοντας το αόρατο στο νερό και τον αέρα.
Σύμφωνα με όσα έχουν γίνει γνωστά από μαρτυρίες, το συγκεκριμένο πείραμα πραγματοποιήθηκε σε δύο φάσεις. Αρχικά, το αντιτορπιλικό των 1.520 τόνων δεν εξαφανίστηκε τελείως, καθώς το αποτύπωμα του σκελετού του διαγραφόταν καθαρά στο νερό.
Τα πειστήρια
Τρία πράγματα πείθουν πως το πείραμα της Φιλαδέλφειας έγινε πραγματικά. Πρώτον έκαναν πειράματα για να ανακαλύψουν νέες τεχνολογίες και να οδηγηθούν στο τέλος του πολέμου. Δεύτερον ένα ιονισμένο αέριο κρύβει από τα ραντάρ όποιο αντικείμενο βρίσκεται μέσα του και τρίτον είναι γνωστό ότι ισχυρά μαγνητικά πεδία ή ηλεκτροστατικά πεδία, μπορούν να εκτρέψουν ελάχιστα μια δέσμη φωτός ή ακόμα καλύτερα, ένα φωτόνιο από τη πορεία του.
Το ναυτικό παραδέχεται ότι το αμερικανικό πλοίο Eldridge έλαβε μέρος σε κάποιο πείραμα το οποίο προέβλεπε την περιτύλιξη του σκελετού του αντιτορπιλικού με σύρμα, σε μια προσπάθεια αδρανοποίησης των μαγνητικών πεδίων που προκαλούνταν από το μέταλλο του.
Αυτό είναι γνωστό ως απομαγνήτιση. Κάτι τέτοιο θα καθιστούσε το σκάφος αόρατο σε υποβρύχιες μαγνητικές νάρκες, οι οποίες βασίζονται σε αισθητήρες εγγύτητας για να πυροδοτηθούν.
Η ελληνική εμπλοκή
Το Πείραμα της Φιλαδέλφειας που αποτελεί αναμφίβολα ένα από τα πιο αγαπημένα των συνωμοσιολόγων, παρουσιάζει για τους Έλληνες σημαντικό ενδιαφέρον και για έναν επιπλέον λόγο. Το «αντικείμενο» του πειράματος, το αντιτορπιλικό U. S. S. Eldridge, παραχωρήθηκε το 1951 στο Ελληνικό Πολεμικό Ναυτικό στο πλαίσιο των προγραμμάτων στρατιωτικής βοήθειας. Μαζί μ’ αυτό παραχωρήθηκαν και ακόμα τρία αδελφικά σκάφη της κλάσης Μπόστουικ.
Το U. S. S. Eldridge, μετονομάστηκε σε Α/Τ Λέων και παρέμεινε σε υπηρεσία για τα επόμενα 40 χρόνια.
Σύμφωνα με τα ελληνικά στοιχεία το αντιτορπιλικό καθελκύστηκε στις 25 Ιανουαρίου του 1943 και όχι στις 25 Ιουλίου, όπως αναφέρουν τα στοιχεία του ΠΝ των ΗΠΑ. Τα αμερικάνικα αρχεία αναφέρουν πως το εκτόπισμα του σκάφους ήταν 1520 τόνοι ενώ τα ελληνικά αναφέρουν εκτόπισμα στους 1240. Αυτή η διαφορά, ίσως και να δείχνει το βάρος του εξοπλισμού που χρησιμοποιήθηκε για τη διεξαγωγή του πειράματος.
Το μετονομασμένο σκάφος, διέσχιζε πλέον τις ελληνικές θάλασσες, κουβαλώντας μαζί τη μυστική του ιστορία. Ωστόσο ποτέ δεν αποτέλεσε ένα συνηθισμένο πολεμικό σκάφος. Ίσως βέβαια να έφταιγαν οι φήμες που το συνόδευαν.
Τα… παράδοξα πάντως με το Λέων, ξεκινούν από το 1950 όταν για δύο ολόκληρες ημέρες το πλοίο εξαφανίστηκε μυστηριωδώς! Υπήρξαν ακόμα πληθώρες από μαρτυρίες για ανεξήγητες διακοπές ρεύματος και αποστολής ραδιοκυμάτων που σχετίζονται με ηλεκτρομαγνητικές ανωμαλίες. Ανάμεσα δε στο πλήρωμα του αντιτορπιλικού, ήταν συνηθισμένες οι ιστορίες για ναύτες-φαντάσματα που αποτελούσαν πιθανότατα μια κακόγουστη φάρσα των «παλιών» ναυτών προς τους «νέους».
Παντού στο σκάφος υπήρχαν ίχνη από βάσεις, πάνω στις οποίες φαίνεται πως ήταν τοποθετημένα βαριά μηχανήματα, τα οποία πιθανότατα αφαιρέθηκαν. Έχει επιπλέον αναφερθεί ότι κάποια στιγμή είχαν επισκεφθεί το σκάφος Αμερικανοί ειδικοί, παίρνοντας κάποια μέταλλα για εξέταση.
Αναπάντητα ερωτήματα
Επτά και πλέον δεκαετίες μετά τη διεξαγωγή του αμφιλεγόμενου πειράματος, τα ερωτήματα παραμένουν ατελείωτα και φλέγοντα. Τι ακριβώς συνέβη στη ναυτική βάση της Φιλαδέλφειας στις 12/8/43 ή στις 28/10/43; Πώς γίνεται ένα ολόκληρο σκάφος να εξαφανίστηκε μπροστά στα μάτια δεκάδων θεατών; Τηλεμεταφέρθηκε πράγματι εκατοντάδες χιλιόμετρα μακριά ήταν είδος οφθαλμαπάτης. Τι ακριβώς συνέβη στο πλήρωμα; Υπάρχουν ακόμα επιζώντες; Πώς γίνεται το ΠΝ των ΗΠΑ να κατέχει τέτοιους είδους τεχνολογία και να αποκρύπτει την ύπαρξή της; Αν το προηγούμενο συμβαίνει όντως, πού μπορεί να έχει φθάσει σήμερα η τεχνολογία αορατότητας; Μήπως η θεωρία του Ενοποιημένου Πεδίου του Αϊνστάιν έχει ολοκληρωθεί; Είναι άραγε εφικτό ένα ταξίδι στον χρόνο;
Μέχρι να δοθούν επαρκείς απαντήσεις όσον αφορά το τι πραγματικά έπαθε το «Rainbow Project» και το πλήρωμά του, τότε θα παραμένει ένα ανεξήγητο μυστήριο…
