Το καλαμπούρι των BRICS

Τελικά αυτή η κυβέρνηση - λόγω απειρίας, ιδεοληψιών και αντιευρωπαϊκών εμμονών που πολλά από τα μέλη της κουβαλάνε αντί να χτίζει γέφυρες τις καίει.

               
Σε μία χρονική στιγμή που η διαπραγμάτευση με τους εταίρους για την συμφωνία που θα ανάψει πράσινο φως στην χρηματοδότηση της χώρας βρίσκεται στο κρισιμότερο σημείο της, γίνεται γνωστό από την κυβέρνηση ότι ο υφυπουργός Οικονομικών της Ρωσίας Σεργκέι Στόρτσακ τηλεφώνησε στον κ. Τσίπρα και του πρότεινε να γίνει η Ελλάδα το 6ο μέλος της Αναπτυξιακής Τράπεζας των BRICS (Βραζιλίας, Ρωσίας, Ινδίας, Κίνας, Νότιας Αφρικής).

              
Ο κ. Τσίπρας μάλιστα σύμφωνα με την επίσημη κυβερνητική ενημέρωση  δεσμεύτηκε να εξετάσει με κάθε λεπτομέρεια την πρόταση. Μάλιστα για να γίνει σαφές το ενδιαφέρον της ελληνικής πλευράς ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Γιάννης Δραγασάκης όρισε ως υπεύθυνο για την διερεύνηση των δυνατοτήτων συνεργασίας τον πρώην εκπρόσωπο της Ελλάδας στο ΔΝΤ Παναγιώτη Ρουμελιώτη.

              
Υπέρ της συμμετοχής της Ελλάδας στην αναπτυξιακή αυτή τράπεζα των BRICS είχε ταχθεί ο Παναγιώτης Λαφαζάνης ενώ ο Δημήτρης Στρατούλης είδε μέσα μια τέτοια συμμετοχή την δυνατότητα της Ελλάδας να αντλήσει χρηματοδότηση «με ευνοϊκούς όρους και χωρίς μνημόνια» !

              
Με άλλα λόγια ο Πρωθυπουργός και οι πρωτοκλασάτοι υπουργοί της κυβέρνησής του - λίγες βδομάδες μετά την ηχηρή διάψευση των πληροφοριών από την Μόσχα που ήθελαν την Ρωσία να δίνει εδώ και τώρα προκαταβολή 5 δισεκατομμυρίων δολαρίων για έναν μελλοντικό αγωγό που ίσως να περάσει από την Ελλάδα  - συνεχίζουν να βρίσκονται στα σύννεφα.

              
Και αντί να ρίξουν όλο το βάρος τους στους ευρωπαίους εταίρους οι οποίοι  μας έχουν δανείσει τα τελευταία πέντε χρόνια το απίστευτο ποσό των 240 δισεκατομμυρίων ευρώ αναζητούν πάλι οικονομική στήριξη σε ανύπαρκτα και νεφελώδη σχήματα που δεν έχουν καμία απολύτως σχέση με την Ελλάδα.

             
Ακόμη και ένας πρωτοετής φοιτητής που διαβάζει εφημερίδες θα μπορούσε να πληροφορήσει την κυβέρνηση ότι πρώτον, η Ρωσία έχει μεγάλα οικονομικά προβλήματα λόγω της μείωσης της τιμής του πετρελαίου με αποτέλεσμα να μην μπορεί να δανειστεί από τις διεθνείς αγορές  παρά μόνο με μη βιώσιμα επιτόκια που προσεγγίζουν το 12 % .

Δεύτερον, ότι η Ινδία και η Βραζιλία έχουν επανειλημμένως εκφράσει την δυσφορία τους για την χρηματοδότηση της «πλούσιας» Ελλάδας από πόρους του ΔΝΤ όταν μάλιστα αναπτυσσόμενες χώρες του πλανήτη αποκλείονται. Τρίτον ότι η Κίνα (μαζί με άλλες 20 τουλάχιστον χώρες) προωθεί ήδη την δική της αναπτυξιακή τράπεζα για την οποία έχει δεσμεύσει κεφάλαια 50 δισεκατομμυρίων δολαρίων με στόχο την χρηματοδότηση έργων υποδομής σε υπανάπτυκτες χώρες της Ασίας με στόχο της αύξηση της επιρροής της στην ήπειρο.

            
Το χειρότερο: για να μετάσχει κάποιος στην τράπεζα των BRICS χρειάζεται να προσφέρει κάποια δισεκατομμύρια δολάρια τα οποία αν τα είχε η Αθήνα  θα χρηματοδοτούσε μόνη της την ελληνική οικονομία, θα απογείωνε την ανάπτυξη στη χώρα και δεν θα βρισκόταν σήμερα με άδεια ταμεία και το χέρι απλωμένο στην ΕΕ .

             
Προς τι, λοιπόν, η ανούσια πρεμούρα η οποία το μόνο που πετυχαίνει στη σημερινή συγκυρία είναι να κάνει τους Ευρωπαίους πιο καχύποπτους απέναντι στον κ. Τσίπρα; 

             
Υπενθυμίζεται   ότι με ανάλογες μεγαλειώδεις κινήσεις άγαρμπου ερασιτεχνισμού η ελληνική κυβέρνηση αποξένωσε με το θέμα της αποφυλάκισης Ξηρού την Ουάσιγκτον  την στιγμή που χρειαζόταν όσο τίποτα άλλο την στήριξη Ομπάμα.

Αλλά και το «ξεκάρφωτο» θέμα Στουρνάρα δημιούργησε άσκοπες εντάσεις με την ΕΚΤ και τον κ. Ντράγκι από τον οποίο εξαρτάται αυτή τη στιγμή η επιβίωση των ελληνικών τραπεζών. Εύγε.

Πηγή: Βήμα

Φεγγάρι μου αργά αργά ΦΩΤΙΟΥ ΧΡΗΣΤΟΣ

Ο τρικάρινος όφις επιστρέφει στους Δελφούς ως αντίγραφο

Το μνημείο στον ιππόδρομο στην Κωνσταντινούπολη  

Ένα ορειχάλκινο αντίγραφο του οφιόσχημου κίονα που στήριζε τον τρίποδα της Μάχης των Πλαταιών, ανάθημα το οποίο είχαν αφιερώσει στους Δελφούς το 477 π.Χ. και οι 31 ελληνικές πόλεις που πολέμησαν στη μάχη, θα κατασκευαστεί και θα τοποθετηθεί στον αρχαιολογικό χώρο των Δελφών, σύμφωνα με την ομόφωνη θετική γνωμοδότηση του Κεντρικού Αρχαιολογικού Συμβουλίου.
Το ιδιαίτερα δύσκολο εγχείρημα -που παρουσιάστηκε με λεπτομέρειες στο ΚΑΣ, τα μέλη του οποίου το υποδέχτηκαν με πολλά θετικά σχόλια- αναμένεται να προσελκύσει το ενδιαφέρον των επισκεπτών, αλλά και να επανορθώσει ένα «ιστορικό» λάθος, που όμως αν δεν είχε συμβεί το αυθεντικό μνημείο θα είχε χαθεί για πάντα.
Κι αυτό γιατί ο ορειχάλκινος κίονας με τη μορφή τριών φιδιών, ύψους 6 μέτρων, που παρέμενε στην αρχική του θέση μέχρι και τον 4ο αι. μ.Χ., αποσπάστηκε και μεταφέρθηκε στη νέα Ρώμη, την Κωνσταντινούπολη, από τον αυτοκράτορα Κωνσταντίνο.
Εκεί στήθηκε στο μέσον του Ιππόδρομου, σημείο όπου διατηρείται έως και σήμερα, μαρτυρώντας την εξέχουσα συμβολική σημασία που είχε για τη νέα πρωτεύουσα. Το γεγονός, δε, ότι είναι το μοναδικό χάλκινο ανάθημα της ελληνικής αρχαιότητας, που διατηρήθηκε ορατό ανά τους αιώνες, χωρίς ποτέ να χαθεί, το κάνει ακόμα πιο σημαντικό.
Το γύψινο εκμαγείο του οφιόσχημου στηρίγματος κατασκευάστηκε και μεταφέρθηκε από την Κωνσταντινούπολη στο Μουσείο των Δελφών -όπου και φυλάσσεται σε αποθήκη από το 1980- μετά από πρωτοβουλία του τέως Εφόρου Αρχαιοτήτων, καθηγητή Πέτρου Θέμελη.
Μάλιστα, στο αντίγραφο αυτό διατηρούνται σε καλή κατάσταση οι εγχάρακτες επιγραφές με τα ονόματα των ελληνικών πόλεων που συμμετείχαν στη μάχη των Πλαταιών (Λακεδαιμόνιοι, Αθηναίοι, Κορίνθιοι, Θεσπιείς, Τήνιοι, Λευκάδιοι, Κύθνιοι, Σίφνιοι κ.α.), ονόματα τα οποία έχουν σχεδόν σβηστεί από το πρωτότυπο, λόγω της οξείδωσης και της μακραίωνης παραμονής του στις καιρικές συνθήκες.
Ο χάλκινος οφιόσχημος κίονας, που σύμφωνα με τον Ηρόδοτο είχε κατασκευαστεί από περσικά λάφυρα, αποτελούνταν από τρία στριφογυριστά φίδια, στο σώμα των οποίων ήταν χαραγμένα τα ονόματα των πόλεων που είχαν πολεμήσει στην ένδοξη μάχη.
Τα κεφάλια των φιδιών στήριζαν χρυσό λέβητα, τον οποίον έλιωσαν οι Φωκείς για να καλύψουν τις ανάγκες του Γ΄ Ιερού Πολέμου. Είναι, δε, γνωστό από μικρογραφίες της οθωμανικής περιόδου ότι ο κίονας με τις τρεις κεφαλές των όφεων ήταν ακέραιος έως και τον 16ο αι. Από αυτές πλέον σώζεται μόνο η μια, αποκομμένη από τον κορμό της που δεν διατηρήθηκε, η οποία βρίσκεται στο αρχαιολογικό μουσείο της Κωνσταντινούπολης.

Newsroom ΔΟΛ, με πληροφορίες από ΑΠΕ-ΜΠΕ