ΜΗΝ ΤΟ ΔΙΑΒΑΣΕΤΕ ΑΝ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΖΕΤΕ ΣΟΒΑΡΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΥΓΕΙΑΣ... ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΙΣΧΑΙΜΙΚΟΥ ΕΠΕΙΣΟΔΙΟΥ!

"Ο Σλάβοϊ Ζίζεκ σχολιάζει ότι η φιλανθρωπία, ανεξάρτητα από το αν είναι ειλικρινής ή υποκριτική, είναι απαραίτητη από καθαρά οικονομική άποψη δεδομένου ότι επιτρέπει στο καπιταλιστικό σύστημα να αναβάλει την κρίση του. Η φιλανθρωπία αποτρέπει τη σύγκρουση και διατηρεί το status quo. Αποτρέπει την αντιμετώπιση ζητημάτων όπως το γιατί κατέστη καταρχήν αναγκαία και το ότι είναι το ίδιο το σύστημα η αιτία που την προκαλεί. Οι φιλάνθρωποι προσφέρουν σε αυτούς που έχουν ανάγκη για να τους αποτρέψουν από το να εξεγερθούν ενάντια στην κοινωνική ανισότητα με απρόβλεπτους και δυνητικά απειλητικούς τρόπους.»

Την ώρα που θα διαβάζετε αυτές τις γραμμές δεν  είμαι σίγουρος αν θα έχω συνέλθει ή θα ταξιδεύω,όντας σοφός πια, για τα κυπαρίσσια!

Σφαγή στα Δαρδανέλια, τρομακτικές απώλειες στα μέτωπα

Με την έναρξη του πολέμου, οι Τούρκοι είχαν αποκλείσει τα Δαρδανέλια, αποκόπτοντας τους Ρώσους και από τη Μεσόγειο, ενώ οι Γερμανοί τους είχαν φράξει τη θαλάσσια οδό από τη Βαλτική. Ρωσικές δυνάμεις πέρασαν τη μεθόριο με την Οθωμανική αυτοκρατορία στον ύψος του αρμενικού Ερζερούμ, στον Καύκασο, και εισέβαλαν στην Τουρκία. Τις τουρκικές δυνάμεις όμως διοικούσε Γερμανός στρατηγός, ο οποίος διέταξε αντεπίθεση. Οι Τούρκοι πήραν τους Ρώσους στο κυνήγι. Το φθινόπωρο του 1914, είχαν πάρει το Βατούμ (στη Γεωργία, σήμερα). Ο αρχηγός των ρωσικών ενόπλων δυνάμεων, μέγας δούκας Νικόλαος, ζήτησε (3 Ιανουαρίου 1915) από τους συμμάχους του στην Αντάντ να χτυπήσουν αυτοί τα Δαρδανέλια ή αλλού, ώστε να ελαφρωθεί η τουρκική πίεση.

Ως μέλος του βρετανικού πολεμικού συμβουλίου, αρμόδιος για τις ναυτικές επιχειρήσεις, ο Ουίνστον Τσόρτσιλ, από τις 25 Νοεμβρίου 1914, είχε προτείνει επίθεση του συμμαχικού στόλου εναντίον των Δαρδανελίων. Ο πρώτος λόρδος του ναυαρχείου, Τζον Άρμπουθνορ Φίσερ, είχε αντιδράσει. Το αίτημα του Νικόλαου επανέφερε στο προσκήνιο την πρόταση του Τσόρτσιλ. Μεγάλος αγγλογαλλικός στόλος συγκεντρώθηκε, κατέλαβε τα νησιά Λήμνο, Ίμβρο και Τένεδο και, στις 19 Φεβρουαρίου 1915, ξεκίνησε να κανονιοβολεί τις τουρκικές θέσεις στα Δαρδανέλια.

Οι Γερμανοί είχαν οργανώσει την άμυνα με σειρά ολόκληρη βαρέως πυροβολικού και πόντιση ναρκών. Ως τα μέσα Μαρτίου, οι Τούρκοι παρέμεναν αλώβητοι. Σχεδιάστηκε γενική επίθεση που θα επέτρεπε σε τέσσερα θωρηκτά να περάσουν τα στενά και να βάλουν στη μέση τα τουρκικά πολυβολεία. Η επιχείρηση εκδηλώθηκε στις 19 Μαρτίου και είχε τραγικά για τους Αγγλογάλλους αποτελέσματα. Δυο θωρηκτά βούλιαξαν, ένα τρίτο εγκαταλείφθηκε κι ένα άλλο υπέστη φοβερές ζημιές. Ο υπόλοιπος στόλος αναγκάστηκε να υποχωρήσει σε σημείο έξω από το βεληνεκές των τουρκικών πυροβόλων.

Οι Αγγλογάλλοι σχεδίασαν απόβαση στη χερσόνησο της Καλλίπολης που εκτείνεται στην ευρωπαϊκή πλευρά των στενών. Και πάλι ο Φίσερ πρόβαλε αντιρρήσεις. Και πάλι αγνοήθηκε. Η απόβαση πραγματοποιήθηκε στις 25 Απριλίου 1915, με τους συμμάχους να βγάζουν σε πέντε σημεία της στεριάς επτά μεραρχίες. Κόλλησαν στην ακτή που υπερασπίζονταν έξι τουρκικές μεραρχίες υπό τον Γερμανό Λίμαν φον Σάντερς και τον Τούρκο Εσάτ πασά, άλλοτε διοικητή των Ιωαννίνων, τον οποίο είχε αιχμαλωτίσει ο ελληνικός στρατός στα 1913.

Καθηλωμένοι στην ακτή, οι Αγγλογάλλοι σφάζονταν από τις τουρκικές αντεπιθέσεις, ενώ δυο θωρηκτά τους βυθίστηκαν από γερμανικό υποβρύχιο (το U – 21) και ένα τρίτο από τουρκικό τορπιλοβόλο που επάνδρωναν Γερμανοί. Στη Βρετανία, ο Φίσερ πρότεινε να αποσυρθούν οι δυνάμεις από την Καλλίπολη και να εγκαταλειφθεί η επιχείρηση κατάληψης των στενών. Ο Τσόρτσιλ επέμενε. Στις 15 Μαΐου 1915, ο Φίσερ υπέβαλε την παραίτησή του. Τέσσερα χρόνια αργότερα (1919), θα δημοσίευε τα απομνημονεύματά του με αυστηρή κριτική εναντίον του Τσόρτσιλ αλλά τότε όλα είχαν τελειώσει. Ο Φίσερ πέθανε στις 10 Ιουλίου 1920, σε ηλικία 79 χρόνων.

Οι σύμμαχοι έριξαν στις μάχες ακόμα δυο μεραρχίες αλλά οι Τούρκοι είχαν ενισχυθεί με ακόμα πέντε. Οι Αγγλογάλλοι σφάζονταν στην Καλλίπολη και ο επικεφαλής τους, στρατηγός σερ Άιαν Χάμιλτον, ζητούσε ενισχύσεις από ακόμα 95.000 άνδρες. Αυτή τη φορά, το πολεμικό συμβούλιο του αρνήθηκε. Οι επιχειρήσεις συνεχίστηκαν μάταιες. Τον Σεπτέμβριο του 1915, οι Αγγλογάλλοι σφάζονταν ακόμη στην Καλλίπολη, με τον Χάμιλτον να επιμένει να στέλνει τους άνδρες του στη σφαγή. Τον αντικατέστησαν με τον στρατηγό Κάρολο Μόνρο που είχε εντολή «να πράξει ό,τι νομίζει». Διέταξε «αθόρυβη εκκένωση» της Καλλίπολης. Τη νύχτα, 8 προς 9 Ιανουαρίου 1916, ο τελευταίος στρατιώτης αποχωρούσε. Στο σφαγείο του Χάμιλτον είχαν χάσει τη ζωή τους 130.000 άνδρες, ενώ ακόμα 60.000 βρέθηκαν εκτός μάχης από τις αρρώστιες που τους θέριζαν.

Για τη μάχη της Καλλίπολης, γράφτηκε πως «δεν υπήρξε στρατηγικό λάθος που να μην διαπράχθηκε», ενώ «η αποχώρηση έγινε άψογα», χωρίς καν να την αντιληφθούν οι Τούρκοι.

Πηγή: http://historyreport.gr

ΟΙ ΕΥΘΥΝΕΣ ΤΟΥ ΠΡΟΕΔΡΟΥ

Οπως όλα τα δράματα, έτσι και η παράνοια που ζούμε μοιάζει να κορυφώνεται. Ο Αλ. Τσίπρας χαριεντίζεται on camera με τον Γ. Παπανδρέου ενώ τον διώκει με Εξεταστική, η κ. Τασία Χριστοδουλοπούλου δεν κατανοεί καν τον σουρεαλισμό να δηλώνει «αρμοδία μόνο για την είσοδο των μεταναστών κι όχι για την έξοδο» (!), ο κ. Αριστείδης (που σιχαίνεται την αριστεία) Μπαλτάς ξηλώνει ό,τι θετικό έγινε στην παιδεία τις τελευταίες δεκαετίες, οι δε κ. Φλαμπουράρης και Σκουρλέτης απειλούν ξανά με δημοψήφισμα. «Εμείς δεν πήραμε εντολή να εφαρμόσουμε το mail Χαρδούβελη. Αν λοιπόν δεν υποχωρήσουν οι δανειστές, θα απευθυνθούμε και πάλι στους πολίτες», λένε.

Ας ασχοληθούμε με το τελευταίο που είναι και το ζέον, κι ας αποπειραθούμε (δεν είναι εύκολο) να μπούμε για λίγο στο μυαλό π.χ. του κ. Φλαμπουράρη. Κι ας εξετάσουμε το απευκταίο σενάριο οι εταίροι να συμφωνήσουν πως δεν χρειάζεται καμία περικοπή σε μισθούς και συντάξεις, αλλά να επιμείνουν σε αλλαγές και στα τέσσερα «αγκάθια», όπως τα περιέγραψε ο κ. Τσίπρας: ασφαλιστικό, εργασιακά, ΦΠΑ, ιδιωτικοποιήσεις.
Ποιο, άραγε, θα είναι το ερώτημα ενός δημοψηφίσματος σε μια τέτοια περίπτωση; Προφανώς αυτό που ήδη υπονοεί αυτάρεσκα ο κ. Φλαμπουράρης: «Θέλετε να εφαρμόσουμε τις αλλαγές που μας εισηγούνται οι θεσμοί (sic) ή προτιμάτε η κυβέρνηση να προσπαθήσει όσα υποσχέθηκε στη Θεσσαλονίκη;».
Χάρμα ακούγεται το ερώτημα, μόνον που λείπει μια λεπτομέρεια. Το πώς θα μεταφρασθεί στις άλλες γλώσσες. Για να το συνειδητοποιήσουμε, ας ξαναβγούμε από το μυαλό του κ. Φλαμπουράρη. Ο τίτλος σε όλα τα διεθνή ΜΜΕ θα είναι «Οι Ελληνες ψηφίζουν για το Grexit», ενώ το σύνολο των ευρωπαϊκών ΜΜΕ θα μιλάει για μια σχιζοφρενή κυβέρνηση που «προκαλεί δημοψήφισμα ρωτώντας τους Ελληνες αν δέχονται να κάνουν με τα δανεικά της Ε.Ε. ό,τι κάνει και η υπόλοιπη Ευρώπη ή αν προτιμούν να τους χρηματοδοτεί η Ε.Ε. και να ξοδεύουν τα χρήματα όπως γουστάρουν».
Πριν από πέντε μήνες διατύπωσα σε αυτή τη στήλη την εξής αυτονόητη πρόβλεψη: «Τη στιγμή που όποια μελλοντική κυβέρνηση αναγγείλει δημοψήφισμα για την έγκριση ή μη οποιασδήποτε συμφωνίας με τους εταίρους (όπως απειλεί ο ΣΥΡΙΖΑ), η χώρα μας θα τεθεί αυτομάτως εκτός Ευρωζώνης. Μην αυταπατώμεθα, ο τρόπος που θα συμβεί τούτο έχει ήδη συμφωνηθεί και η Ελλάδα δεν θα προλάβει καν να φτάσει σε δημοψήφισμα. Η οικονομία της θα καταρρεύσει αμέσως, διότι απλούστατα η Ε.Ε. δεν θα περιμένει ένα και πλέον μήνα την απόφασή μας. Θα αποτρέψει με κάθε διαθέσιμο πολιτικό και οικονομικό μέσο τον κίνδυνο η κρίση να γενικευθεί και δεν θα αφήσει τις αγορές ανέλεγκτες να στοιχηματίζουν το μέλλον της Ε.Ε.».
Αραγε δεν καταλαβαίνουν στον ΣΥΡΙΖΑ ότι, τη στιγμή που θα αναγγείλουν το δημοψήφισμα, η χώρα θα καταρρεύσει από μόνη της πριν καν αυτό διεξαχθεί; Ποιος θα αφήσει έστω ένα ευρώ στις τράπεζες όταν θα ξέρει ότι επίκειται ψηφοφορία για την παραμονή της χώρας στην Ευρωζώνη ή την επιστροφή στη δραχμή;
Κάπου εδώ όμως προκύπτει και η ευθύνη ενός ανδρός που παραδόξως δεν έχει αναδειχθεί. Βάσει του Συντάγματος, το δημοψήφισμα οφείλει να το συνυπογράψει, άρα να εγκρίνει, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας που επωμίζεται έτσι τη μέγιστη ευθύνη που του έχει απομείνει. Το ερώτημα λοιπόν είναι απλό και σαφές: Θα εξακολουθήσει ο Πρ. Παυλόπουλος να παρακολουθεί άπρακτος τον ασυνάρτητο ΣΥΡΙΖΑ να απειλεί την Ε.Ε. ότι θα αυτοκτονήσουμε; Ή θα διαμηνύσει επιτέλους στον κ. Τσίπρα ότι θα τον βρει απέναντί του αν επιχειρήσει να διαλύσει τη χώρα για να λύσει το εσωκομματικό του πρόβλημα με τους ιδεοληπτικούς παλαιοκομμουνιστές που μπλέξαμε; Διότι περί αυτού πρόκειται.
Και για να γίνω σαφέστερος. Μακάρι να έχει συνειδητοποιήσει ο κ. Παυλόπουλος ότι ο ρόλος του δεν είναι διακοσμητικός όπως των προκατόχων του. Μακάρι, γιατί θα είναι τραγέλαφος ο αυτοπροσδιοριζόμενος ως ο «καλύτερος μαθητής» του ιδρυτή της Ν.Δ. που έβαλε τη χώρα στην ΕΟΚ (χωρίς δημοψήφισμα) να υπογράψει την εθνική καταστροφή της από μια κυβέρνηση που είναι κακέκτυπο ακόμη και της σοσιαλιστικής παρωδίας του ’81.
Και καθώς ως εναλλακτική λύση ακούγεται και αυτή των εκλογών, ο κ. Παυλόπουλος έχει έναν επιπλέον λόγο να παρέμβει. Τη χώρα κυβερνά η αλλοπρόσαλλη σύμπραξη των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ γιατί κάποτε ο ίδιος ως υπ. Εσωτερικών σκαρφίστηκε το περιβόητο μπόνους των 50 εδρών. Θα προσφέρει λοιπόν μείζονα υπηρεσία στον τόπο να παραδεχθεί, έστω τώρα, ότι η εν λόγω επιλογή ήταν μείζον σφάλμα του, υπενθυμίζοντας έτσι και στον κ. Τσίπρα πώς βρέθηκε στην εξουσία, γιατί μοιάζει να το έχει ξεχάσει...
Πηγή: Καθημερινή (Ζούλας)

 

Αξιοποίηση των ταμειακών διαθεσίμων των φορέων του Δημοσίου!

«Η Ελλάδα πρέπει να χρησιμοποιήσει τα ταμειακά διαθέσιμα για μισθούς και συντάξεις»

Στην αξιοποίηση των ταμειακών διαθεσίμων των φορέων του Δημοσίου θα πρέπει να προχωρήσει η κυβέρνηση για να πληρώσει μισθούς και συντάξεις στο τέλος Απριλίου, σύμφωνα με παράγοντα του υπουργείου Οικονομικών που μίλησε στο Reuters.
«Είναι τα τελευταία ταμειακά διαθέσιμα που έχει το ελληνικό Δημόσιο» δήλωσε ο ίδιος παράγοντας που εκτίμησε τα διαθέσιμα αυτά σε 2 δισ ευρώ. Σύμφωνα με πληροφορίες της «Κ», το ποσό αυτό κινείται πέριξ των 2,5 δισ ευρώ.
Μάλιστα, σύμφωνα με το Reuters, στελέχη του υπουργείου Οικονομικών αναφέρουν ότι το ταμειακό ισοζύγιο του Δημοσίου θα είναι αρνητικό από τις 20 Απριλίου εάν η κυβέρνηση δεν χρησιμοποιήσει τα τελευταία 2 δισ. σε καταθέσεις διάφορων φορέων του Δημοσίου.
Χωρίς, δε, τα κεφάλαια αυτά, η κυβέρνηση θα είχε έλλειμμα 1,6 δισ. ευρώ σε σχέση με τις πληρωμές μισθών και συντάξεων στα τέλη του μήνα.
Διαψεύδει το ΥΠΟΙΚ
Από την πλευρά του, το υπουργείο Οικονομικών διαψεύδει το εν λόγω δημοσίευμα τονίζοντας χαρακτηριστικά πως «σημερινά δημοσιεύματα ειδησεογραφικών πρακτορείων που αναφέρονται στα ταμειακά διαθέσιμα του δημοσίου, θεωρούνται ανυπόστατα και διαψεύδονται με κατηγορηματικό τρόπο».
Πηγή: Καθημερινή

Μαζέψτε τη!

Το κάνει επίτηδες;. Το κάνει χωρίς να το καταλαβαίνει; Είναι ζήτημα ιδεοληψίας; Είναι θέμα εμμονής; Ότι κι αν είναι, όλα αυτά τα ερωτήματα δεν αφορούν παρά την ίδια και τους οικείους της. Γιατί εκείνο που αφορά την χώρα, την κοινωνία και, φυσικά, την κυβέρνηση, είναι το αποτέλεσμα των ενεργειών της.
Το αποτέλεσμα λοιπόν της μέχρι στιγμής υπουργίας της Τάσιας Χριστοδουλοπούλου στο κρίσιμο πόστο της πολιτικής για τους μετανάστες, είναι τριπλό: πρώτον, ότι έχει φέρει το ευαίσθητο ζήτημα του χαρτοφυλακίου της σε πολύ χειρότερη κατάσταση απ’ ότι πριν αναλάβει, δεύτερον ότι προκαλεί με τον πλέον άγριο τρόπο τη νοημοσύνη και τις αντιλήψεις των ανθρώπων που έφεραν πραγματικά το κόμμα της στην εξουσία και, τρίτον, ότι, de facto στηρίζει πολιτικά τη Χρυσή Αυγή.
Το γιατί, είναι προφανές στον καθένα: όταν η αρμόδια υπουργός δεν βλέπει μετανάστες που γυρνούν χωρίς ελπίδα στους δρόμους της Αθήνας αλλά ανθρώπους που βγαίνουν για να… λιαστούν στην Ομόνοια κι όταν λέει να μην υπερβάλλει κανείς με το πρόβλημα καθώς το 2015 περιμένουμε… το πολύ άλλους… 100.000 που δεν είναι μετανάστες αλλά πρόσφυγες, ωστόσο πάλι εδώ θα βρεθούν χωρίς τίποτα, τότε, είναι ξεκάθαρο ότι η Χρυσή Αυγή έχει τον άνθρωπό της μέσα στην καρδία της κυβέρνησης. Ποιος αμφιβάλει ότι είναι η μόνη που κερδίζει από αυτό το αδιανόητο αλαλούμ και μάλιστα σε μια στιγμή που το έχει ανάγκη; – περίπου το ίδιο, αν και σε μικρότερη, προς στιγμή τουλάχιστον, κλίμακα – συμβαίνει και με την πολιτική για τις καταλήψεις και τους λεγόμενους «αντεξουσιαστές».
Όμως, σε τελική ανάλυση, αυτό είναι το λιγότερο σημαντικό απ’ όλα. Εκείνο που έχει την πραγματική σημασία είναι το πρώτο: είναι η μεγάλη βλάβη που έχει ήδη επέλθει στο θέμα και που δύσκολα θα αποκατασταθεί, ενώ κάθε μέρα που περνάει με αυτή την πολιτική σε εφαρμογή, αυτό γίνεται ακόμα δυσχερέστερο.
Ολο αυτό είναι λάθος από πάνω μέχρι κάτω. Και είναι τόσο λάθος, που δεν χρειάζεται να εξηγήσει κανείς αναλυτικά το γιατί. Και γίνεται ακόμα περισσότερο λάθος όταν η Ελλάδα βρίσκεται την ίδια ώρα στην κόψη του ξυραφιού: δεν έχει την πολυτέλεια να σπαταλά ενέργεια και δυνάμεις.
Εκείνο που χρειάζεται είναι να το κατανοήσουν επειγόντως στο πρωθυπουργικό γραφείο και να πράξουν, το γρηγορότερο δυνατό, τα δέοντα πέρα από τις όποιες χθεσινές εξαγγελίες η ανάγκη για τις οποίες προέκυψε σε μεγάλο βαθμό και από την τραγική πολιτική που εξέφρασε η υπουργός το αμέσως προηγούμενο διάστημα.
Συνεπώς, πλέον, η άμεση απομάκρυνση της αρμόδιας υπουργού με την αδιανόητη λογική δεν αρκεί εκεί που έχουν φτάσει πια τα πράγματα. Δεν φτάνει να «μαζέψουν» την ίδια, πρέπει να μαζέψουν επίσης και την πολιτική που αντιπροσωπεύει και που ήδη αποδείχθηκε αυστηρώς ακατάλληλη...
Πηγή: Βήμα

Η ΧΡΕΟΚΟΠΙΑ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ

Η Ζωή εν τάφω...

Η Ella Arensman, πρόεδρος του «Εθνικού Ιδρύματος Μελέτης Αυτοκτονιών» στις ΗΠΑ, δήλωσε ότι μετά την είδηση που ξέσπασε για την αυτοχειρία του γνωστού ηθοποιού Robin Williams, έλαβε «πέντε emails από ανθρώπους που είχαν αναρρώσει από μια κρίση αυτοκτονίας και έλεγαν ότι σκέφτονται και πάλι την αυτοκτονία». Σύμφωνα με την ίδια «η υπερβολική δημοσιότητα μπορεί να έχει μεταδοτική επίδραση στις ευάλωτες ομάδες», κάτι που πιστοποιήθηκε το 2009 από τη μεγάλη αύξηση αυτοχειριών στη Γερμανία μετά την αυτοκτονία του γνωστού ποδοσφαιριστή Robert Enke.

Η επιστήμων του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας και συντάκτρια σχετικής έκθεσης του ΟΗΕ για τις αυτοκτονίες Alexandra Fleischmann, επιβεβαίωσε ότι μέρος της ευθύνης για το φαινόμενο, «φέρει η δημοσιότητα που δόθηκε σε αυτοκτονίες διάσημων ανθρώπων, όπως του Robin Williams» και πρόσθεσε ότι «η αυτοκτονία δεν θα πρέπει να ωραιοποιείται ή να εντυπωσιάζει» διότι δημιουργεί μιμητές.

Πού να ήξεραν οι φουκαριάρες του ΠΟΥ ότι στην Ελλάδα η πρόεδρος της Βουλής, όχι μόνο θα έδινε τη μέγιστη δημοσιότητα σε μια αυτοκτονία, αλλά θα ηρωοποιούσε με τον πιο χυδαίο τρόπο την πράξη ενός δυστυχή για να κερδίσει μικροπολιτικά οφέλη; Πού να φανταστούν ότι η κ. Ζωή Κωνσταντοπούλου μαζί με την ευρωβουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ κ. Σοφία Σακοράφα, τον γενικό γραμματέα της Βουλής κ. Γιώργο Θαλάσση και τα μέλη της «Επιτροπής Αλήθειας Δημόσιου Χρέους» θα έπαιζαν θέατρο με τον θάνατο ενός δυστυχή αυξάνοντας τις πιθανότητες για μελλοντικές απόπειρες ευάλωτων ανθρώπων οι οποίοι, σύμφωνα με την έκθεση του ΠΟΥ, μπορεί να μιμηθούν τη δοξασμένη από την πολιτεία πράξη; Και τι ακριβώς τίμησαν η πρόεδρος της Βουλής, ο γραμματέας της (που είναι κι εκπαιδευτικός - τρομάρα μας!) και η κ. Σακοράφα; Το διαταραγμένο μήνυμα ενός 77χρονου αυτόχειρα που ήθελε να πάρει τα καλάσνικοφ και πίστευε «πως οι νέοι χωρίς μέλλον κάποια μέρα θα πάρουν τα όπλα και στην πλατεία Συντάγματος θα κρεμάσουν ανάποδα τους εθνικούς προδότες»;

Η κυβέρνηση της Πρώτης Φοράς είναι επικίνδυνη για τον τόπο σε όλα τα επίπεδα. Δεν ορρωδούν προ ουδενός· ούτε στον θάνατο των δυστυχών. Τα αλέθουν όλα, ακόμη και τις αυτοκτονίες, στον μύλο της προσωπικής τους προβολής. Οδηγούν τη χώρα στη χρεοκοπία και την Πολιτεία σε περαιτέρω αποσύνθεση. Φτιάχνουν εθνικολαϊκά πανηγύρια αντάξια τριτοκοσμικών καθεστώτων, προσφέροντας λίγο αρνί και πολύ θέαμα. Μοιράζουν ψίχουλα στους ιθαγενείς και σκορπούν εκατομμύρια για εξοπλιστικές δαπάνες. Διαρρηγνύουν τους εύθραυστους δημοκρατικούς θεσμούς βάζοντας και τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας να πρωταγωνιστεί σε λατινοαμερικανικά σόου περί «επαχθούς χρέους». Η πρόεδρος της Βουλής απειλεί δημοσιογράφους να γράφουν καθ’ υπόδειξη, διότι αλλιώς «θα τη βρουν απέναντι». Υβρίζει τους βουλευτές με χυδαία υπονοούμενα περί αλκοολισμού: «θα εξετάσω και τι διανέμεται στο κυλικείο αυτές τις ώρες αν συνεχίσετε», είπε η ανεκδιήγητη.

Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ/ΑΝΕΛ διαλύει τη μεγαλύτερη κατάκτηση της μεταπολίτευσης που ήταν η εμπέδωση του δημοκρατικού καθεστώτος. Η δημόσια τάξη καταλύεται πολλαπλώς με μπάχαλους να καίνε πάλι αυτοκίνητα, να καταλαμβάνουν (παλιά τους τέχνη...) δημόσια κτίρια και να μαγαρίζουν «Πρώτη Φορά» τους τοίχους του Κοινοβουλίου. Οι παράνομοι μετανάστες στοιβάζονται εκ νέου στο κέντρο της Αθήνας. Οι λιγοστές επιχειρήσεις καταρρέουν από έλλειψη ρευστότητας, ενώ η κυβέρνηση αρπάζει τα τελευταία αποθεματικά ταμείων και οργανισμών για να βγάλει τον μήνα.

Μεγαλύτερο κακό και από τη χρεοκοπία της χώρας, είναι η χρεοκοπία της Δημοκρατίας που μεθοδεύει η κυβέρνηση. Κι αυτό διότι, αν οι θεσμοί λειτουργούν, ακόμη και η χειρότερη οικονομική κατάρρευση μπορεί να διορθωθεί. Αν όχι, ο φαύλος κύκλος της ανέχειας και της ανομίας θα συνεχίζεται αενάως και διαρκώς διευρυνόμενος.
Πηγή: Καθημερινή (Μανδραβέλης)

ΞΕΚΙΝΑ Η ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΜΕ ΕΠΑΝΑΠΡΟΣΛΗΨΕΙΣ ΣΤΟ ΔΗΜΟΣΙΟ!

Μίλησε κανείς για ανάπτυξη και δεν το ακούσαμε; Βιάζεται η κυβέρνηση να διορίσει ξανά όσους έφυγαν από το Δημόσιο, φαντάζεται κοινοπραξίες με άλλα κράτη και επιχορηγεί μη βιώσιμες βιομηχανικές μονάδες για ψηφοθηρικούς λόγους. Εν τω μεταξύ, η πραγματική οικονομία έχει «παγώσει». Ο νέος γύρος της υπερφορολόγησης επιχειρήσεων θα οδηγήσει σε θεαματική άνοδο της ανεργίας. Οι ξένοι επενδυτές φεύγουν, γιατί δεν αντέχουν την αβεβαιότητα και την απουσία έγκυρων συνομιλητών. Χωρίς ανάπτυξη δεν θα βγούμε ποτέ από την κρίση. Και μέχρι τώρα, αυτή η κυβέρνηση, παρά τις εξαγγελίες της, κάνει ό,τι μπορεί για να δυσκολέψει την ανάκαμψη, ενώ πολλοί υπουργοί σε κρίσιμα πόστα ονειρεύονται μια Ελλάδα βασισμένη σε κάποιο τριτοκοσμικό μοντέλο.

ΠΗΓΗ: Καθημερινή 4-4-15 (Κύριο άρθρο)